Nepal Development Academy

Aamaghar project in Nepal

Doelgroep: Aamaghar richt zich op de kinderen in de leeftijd tussen 2-12 jaar die het slachtoffer zijn van het gewapende maoïstische conflict (War child), kinderhandel (child trafficking) en hun afkomst en armoede (untouchable & poverty).
Deze kinderen kunnen niet naar school. Ouders kunnen zich simpelweg niet veroorloven om hun kinderen naar school te laten gaan, met als gevolg dat deze kinderen op straat rondzwerven met alle nare gevolgen van dien. Zij komen in aanraking met drank, drugs, (seksueel) geweld en kinderhandelaren. Terwijl alle kinderen het recht hebben om op te groeien in een omgeving van liefde, respect en veiligheid.
Plan van aanpak: In Aamaghar (letterlijk moeder’s huis) wordt de kinderen een gezonde en veilige omgeving geboden waar ze toegespitst onderwijs krijgen en er aandacht is voor hun creatieve ontwikkeling. Op deze wijze krijgen de kinderen de kans hun talenten te ontplooien en aan hun toekomst te werken.
Samenwerking: Light of Life, stichting Balsewa, Seva Network Foundation & NDA
Bijzonderheid: Dankzij de bijzondere betrokkenheid van Marlies bij het lot van Nepalese kinderen is dit project tot stand gekomen. Marlies is betrokken als bestuurslid van de Stichting Light of Life.

Project voor straatkinderen in Kathmandu

Aanleiding van het project: Door de politieke instabiele situatie en de aanhoudend gevechten tussen het leger van de regering en de maoïstische rebellen, is de stroom migranten naar de grote steden de laatste jaren steeds groter geworden. Men hoopt in Kathmandu op een betere toekomst. De meeste migranten komen echter in arme stadswijken terecht, waar de situatie, mede door de grote toestroom van mensen steeds slechter wordt. Veel ouders werken in de bouw, of slaan de hele dag stenen tot kleine steentjes stuk. Sommige vrouwen werken als huishoudster voor andere mensen en wanneer mamma in slechte gezondheid verkeerd moet het werk vaak door een van de dochters over genomen worden. Geld om hun kinderen naar school te sturen hebben deze mensen vaak niet. Sommige ouders hebben met veel moeite het geld bij elkaar gekregen om de uniforms en de boeken te betalen, maar op school worden de kinderen vaak gediscrimineerd en geslagen omdat ze of uit lagere kasten komen, of doordat ze door de leraren als ongemotiveerd en dom worden versleten. Deze groep niet-schoolgaande en niet-werkende kinderen is extra kwetsbaar voor (seksueel)misbruik en andere negatieve invloeden van de straat, zoals drank, drugs en geweld.
Doelgroep: Dagopvang en onderwijs voor straatkinderen in de leeftijd van 3 t/m 15 jaar in Kathmandu.
Doelstellingen: Onderwijs en opvang voor straatkinderen in Kathmandu. Met de liefdevolle zorg en met goede scholing hebben deze kinderen de juiste basis om te kunnen bouwen aan hun eigen toekomst.
Projectaanpak: In het Children Welfare Centre hebben de kinderen 2-4 uur per dag non-formeel onderwijs gekregen in de vakken Nepali, Engels, rekenen, mens- en dierkunde, gezondheid en maatschappijleer. De kinderen hebben hiermee een basiskennis vergaard die hen samen met hun verhoogde concentratie, motivatie en gewenning aan structuur, de mogelijkheid heeft gegeven om door te stromen naar regulier onderwijs. Naast het onderwijs, hebben de kinderen zich in het CWC persoonlijk kunnen ontwikkelen op verschillende gebieden. Ze hebben dans-, muziek- en sportlessen gevolgd, hebben met de computer leren omgaan en zijn gestimuleerd om hun creativiteit te ontplooien.
Samenwerking in Nederland:Plan Nederland, Elise Spijkman stichting en NDA.
Bijzonderheid: Dit project was tot stand gekomen na een onderzoek van Machteld Kuyper naar de straatkinderenproblematiek in Kathmandu.