Nepal Development Academy

Fragmenten uit het boek "Dwars door Nepal".

…Drukte! Dat is het eerste wat me opviel in Nepal. Het straatbeeld is er niet zo georganiseerd zoals hier in Nederland. Het was wel even wennen aan het constante getoeter van taxi’s, de bellen van riksja’s en het rumoer van mensen, op een straat die niet veel breder is dan een meter of drie en waar alles kriskras door elkaar beweegt. Met op elke hoek van de straat iemand die probeert tijgerbalsem of iets anders aan je te verkopen. (vrijwilliger)

…De gastvrijheid van de lokale bevolking is indrukwekkend. Eerste ontmoetingen eindigen vaak met een uitnodiging om bij hen thuis te komen eten. De meeste Nepalezen eten vegetarisch, omdat vlees erg duur is. Maar bij een speciale gelegenheid, bijvoorbeeld als er gasten zijn, wordt er kip, geit of buffel gegeten. In de dorpen slachten de mensen zelf en de kip die je ‘s ochtends nog vrolijk ziet rondscharrelen, ligt ’s avonds op je bord. Bij de bereiding wordt de kip willekeurig in mootjes gehakt en alle botjes zitten er dus nog in! (Culinaire tradities in Nepal, Cindy Paudyal)

…Ook non-verbale uitingen kunnen voor verrassingen zorgen. Zo schudden, beter gezegd ‘wiebelen’, Nepalezen hun hoofd om te laten blijken dat ze het ergens mee eens zijn, wijzen zij niet met hun vingers maar met getuite lippen en bewegen zij hun hoofd in één beweging met het oor naar hun linker- of rechterschouder en weer terug om ‘ja’ of ‘oké’ te zeggen. (vrijwilliger)

…Vrouwen dragen de sari met chura’s, rode armbanden die symbool staan voor getrouwde (hindoe)vrouwen. Rood is de kleur van de liefde en wit is de kleur van de rouw. Hindoe zoons dragen na het overlijden van hun vader een jaar lang witte kleding. Weduwen mogen geen rood meer dragen en krijgen voortaan een gele of witte tika. (vrijwilliger)

…Na het starten van een remix van biddende Tibetaanse monniken en technomuziek wrijft Sahmed een klodder vaseline rond z’n nieuwe piercing, een zilveren bolletje midden op z’n kin. Het is donderdagavond en het is rustig in de Scores Bar in de toeristenwijk Thamel, Kathmandu. “Ik heb deze piercing een paar dagen geheim kunnen houden. Als ik mijn vader zag hield ik een hand voor m’n kin. Tot hij gisterochtend in alle vroegte mijn kamer binnenkwam en mij zag liggen slapen, met de nieuwe piercing. Dat was inderdaad een schok voor de man.” Sahmed (24) is DJ en Scores is de plek waar hij vrijwel iedere avond rave en techno muziek draait. De meeste bezoekers, zij het buitenlander of Nepalees, dragen piercings. Als ze praten licht in het midden van hun tong een fluorescerend wit of groen bolletje op. (Techno in Shangri-La, Lucia de Vries)

…Iedere donderdagochtend bezoeken enkele honderden jongeren uit alle delen van de Kathmanduvallei de tempel van de godin Banglamukhi. Ze bidden voor een leuke vriendin of een goeie echtgenoot. De meeste jongeren vasten de hele dag om hun gebed kracht bij te zetten. “Niemand weet waarom we op donderdag moeten komen, en waarom bij deze godin. Maar we vertrouwen erop dat het werkt”, zegt Sajan, gekleed in spijkerbroek en strak T-shirt. Behalve een belangrijk religieus ritueel is het bezoek aan de tempel voor Sajan ook de perfecte kans om met meisjes in contact te komen. “Ik heb net een heel leuk iemand ontmoet”, bekent hij. Jongens als Toshak en Sajan kiezen voor een compromis relatie: half ‘love’, half gearrangeerd. “Als we een leuk meisje ontmoeten vragen we onze ouders om het huwelijk met haar ouders te regelen.”……(Techno in Shangri-La, Lucia de Vries)

…Nepal heeft de toerist heel wat te bieden. Van fietsen door de rijstvelden van de Kathmanduvallei naar het middeleeuwse stadje Bhaktapur; raften op de Trisuli-rivier; een trekking door de bergen naar de besneeuwde toppen rond Annapurna Base Camp tot heerlijk uitrusten in en rond Pokhara met zijn schitterende bergmeer Phewa Tal. (vrijwilliger)

…Een aantal jaren geleden belde een Nederlandse meneer op die wilde weten of hij kon investeren in een lodge in de bergen. Hij had een Nepalees ontmoet die graag partner wilde worden en zelfs als stroman kon dienen om alle vergunningen te organiseren. Het hotel kwam ook op diens naam te staan. Het leek geen bezwaar: ‘Het is zo’n aardige en betrouwbare kerel,’ zei de Nederlandse investeerder enthousiast. Jaren later kwam ik hem tegen. Zijn investering van dertigduizend euro was weg. Dit is een les. Nepalezen zijn ook mensen, net als wij. Dus voeg altijd een normale dosis zakelijkheid toe aan de bruisende cocktail van blijmoedigheid en idealisme. Plus een gezond snufje wantrouwen. (Zaken doen in Nepal, Cas de Stoppelaar)

…Er heerst nogal wat bijgeloof rondom het eten. Voordat de vrouwen het voedsel bereiden, moeten de goden worden vereerd. De hajur aamaa’s (= grootmoeders) voeren hiervoor in alle vroegte rituelen uit. Om klokslag zes uur werd ik elke ochtend gewekt door een luid rinkelende bel en het opzeggen van mantra’s waarmee de goden werden ‘geroepen’. Onder het zingen van deze mantra’s bestrooiden de vrouwen het offerplaatsje in huis met rijstkorrels, bloemblaadjes, rood of geel poeder en wat water. Een andere manier om de goden gunstig te stemmen is door na de bereiding eerst wat eten in het open vuur te gooien of door voor de maaltijd een beetje eten voor de goden op de grond apart te leggen. (Culinaire tradities in Nepal, Cindy Paudyal)